Ιστορία της Μονής
Ιδρύθηκε τον 10ο αιώνα από τρία αδέλφια που κατάγονταν από την Αχρίδα, τον Μωυσή, τον Ααρών και τον Ιωάννη. Η Μονή τιμάται στον Άγιο Γεώργιο τον Τροπαιοφόρο και πανηγυρίζει στις 23 Απριλίου. Στο Καθολικό της φυλάσσεται η αχειροποίητη εικόνα του Αγίου Γεωργίου.
Το Μοναστήρι καταστράφηκε από τους Ενωτικούς και τους Καταλανούς. Εικοσιέξι πατέρες μαρτύρησαν δια πυράς το 1282 από τους Ενωτικούς.
Από το 1845 οι πλειοψηφία των μοναχών είναι βουλγαρικής καταγωγής.
Στη βιβλιοθήκη της υπάρχουν πολλά ελληνικά και σλαβικά χειρόγραφα. Μεταξύ αυτών διακρίνεται το πρώτο γραπτό κείμενο της νεώτερης βουλγαρικής φιλολογίας, το αυτόγραφο του Παϊσίου, του 1762, «Ιστορία του Βουλγαρικού Έθνους».
(Βλ. Νικηφόρου Κωνσταντίνου [Μικραγιαννανίτου] Μητροπολίτου Κεντρώας Αφρικής, Το Άγιον Όρος Άθως, Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 111)
